door Marieke Sluijs | jan 21, 2018 | blog
Het menselijk brein is onder te verdelen in drie delen: Aan de basis ligt de hersenstam, daarboven en diep in het brein ligt het limbische systeem, en daarboven de prefrontale cortex. De hersenstam, ook wel het reptielenbrein genoemd, regelt basale lichamelijke functies, zoals de ademhaling en de hartslag. Daarnaast zorgt het ook voor primitieve reacties als terugtrekken en aanvallen. Het limbische systeem is het sociale en emotionele centrum van ons brein. Dit deel is bij de geboorte al volledig ontwikkeld en is ingesteld op het ervaren van emotionele verbinding. De menselijke biologie is afgestemd op hechte emotionele connectie. Op deze manier worden onze emoties en fysieke toestand gereguleerd (Lewis, Amini & Lannon, 2000; Graham, 2008). We zijn groepsdieren. Het limbische systeem scant continu de omgeving voor beschikbare contacten. Wanneer het limbische systeem verbinding ervaart, geeft het het signaal ‘veilig’ af aan het gehele brein. In deze toestand werken ook de andere delen van het brein optimaal. De prefrontale cortex is een deel van het brein dat zich onder andere bezighoudt met logische nadenken, impulscontrole en het beoordelen van situaties. In tegenstelling tot het limbische systeem, is de prefrontale cortex pas uitontwikkeld in de jongvolwassenheid. Als het limbische systeem geen verbinding ervaart (en er geen veiligheid wordt ervaren), is de werking van de prefrontale cortex beperkt. Dit laatste geldt voor volwassenen en nog meer voor kinderen. Kinderen zijn klein en kwetsbaar. Bovendien is hun brein nog onvolgroeid. Ze zijn voor hun veiligheid afhankelijk van verbinding met de volwassenen om hen heen. Het lijkt misschien niet logisch dat mensen niet meer goed kunnen nadenken als zij zich onveilig voelen....
